[Bideoa] Sistema heteropatriarkalaren soka etetera doaz
Ez gara hiltzen, akatzen gaituzte. Lelo horrekin egin zuten manifestazioa atzo hamarnaka eta hamarnaka lagunek Errenteria-Oreretan Indarkeria Matxistaren Kontrako Egunean. Haserre atera zen mugimendu feminista kalera, baina indartsu.
Hamarnaka lagunek egin zuten bat manifestazioarekin. Ez gara hiltzen, akatzen gaituzte. Lelo horrekin egin zuten manifestazioa atzo hamarnaka eta hamarnaka lagunek Errenteria-Oreretan Indarkeria Matxistaren Kontrako Egunean. Haserre atera zen mugimendu feminista kalera, baina indartsu. Ez da irudi atsegina urteak emakumeentzat utzi duena: Euskal Herrian lau emakume hil ditu indarkeria matxistak eta Oarso Bidasoan, urtarriletik urrira 387 eraso matxista salatu dira datu ofizialen arabera; bortxaketak, kolpeak, irainak, indarkeria psikologikoa… Hamaika aurpegi ditu emakumeen kontrako indarkeriak, hamaika espazio indarkeria matxistak, eta hura ezabatzeko bidea bakarra da: sistema hetereopatriarkala iraultzea, eraldatzea egungo gizarte eredua, deseraiki berria eraikitzeko, eta egiturazkoa den arazoari erantzun integrala ematea.
Argi esan du berriz ere mugimendu feministak: “Sistema heteropatriarkal kapitalista baliatuz emakumeok aske ez izateko soka baten bidez lotzen gaituzte, lepoa estutu arte, beldurrez inguratu arte, eta arnasa ezin hartzera iritsi arte”. Soka moztu behar da, elikatzeari utzi. Egoera iraultzeko gai direla diote, hala erakusten ari dira Martxoaren 8aren harira egindako protesta erraldoien bidez, besteak beste, eta kalean jarraitzeko asmoa dutela nabarmendu zuten atzo, berriz ere: “Nazkatuta gaude eta ez da abisu bat. Jakin ezazue hemen jarraituko dugula, kalean gertatzen dena salatu eta etxean jasaten dugun indarkeria isilaraziari ahotsa emateko. Ez gaituzte etorkin ezezagunek erailtzen, hiltzailea etxean eta gertu dugu eta ez ditugu egunero entzuten ditugun diskurtso arrazistak sinetsiko”.
Zalantza, gezurra, beldurra, tratu txarrak, pobrezia eta erailketa, horiek direla emakumeen eguneroko kontaketak ere esan zuen atzo mugimendu feministak. Zalantza, emakumeen kontakizuna etengabe ezbaian jartzen dutelako; horren erantzule zuzena, “bortxaketaren kultura legitimatu eta iraunarazten duen” botere judiziala dela salatu zuten. Komunikabideei ere egin zieten erreferentzia, “beren titular eta hizkuntza zekenarekin gure erasotzaileak seme eta bikotekide on gisa aurkezten dizkigute eta beren ekintzei larritasuna kendu. Dei diezaiegun gauzei bere izenarekin: ez gara hilik azaltzen, labankadaka erailtzen gaituzte”. Pobrezia beste ataletako bat, milaka emakumek prekarietate egoeran lan egiten dutelako, etxeko langileek esklabotza baldintzetan ari direlako eta emakumeen lana ikusezin bilakatu dutelako. Icebergaren tontorra, hilketa matxistak. Indarkeria matxistak lau emakume erail ditu aurten Euskal Herrian eta horiek guztiak banan bana ekarri zituzten gogora: “Adineko emakumeak izan dira gehienak eta kasu guztietan beren hiltzailea oso gertuko senitarteko bat izan da”.
Mayie Nerviek 81 urte zituen. Urruñeako (Lapurdi) bere etxean senarrak tiroka hil zuen ekainaren 17an; Chantal Montek (Bardoze, Lapurdi) 72 urte zituen, 20 urte zeramatzan 90 urteko senarrarekin ezkonduta eta hark erail zuen eskopetaz ekainaren 25ean; 72 urte zituen Alicia Zubirik ere eta abuztuaren 23an, haren semeak erail zuen laugarren solairutik behera botata Iruñeko Iturrama auzoan; Lapurdin izan zen laugarren hilketa matxista. 53 urteko emakume baten gorpua aurkitu zuen poliziak ubelduraz beteta, gizon batek Baionako polizia etxera deitu ostean. Hilaren 2an izan zen hori; hiltzailea, bere senarra.
Gertatutakoa kontatu, eraso bakoitza ikusarazi, eta sistema iraultzeko ahalduntzea autodefentsa feministaren bidetik, hori mugimendu feminista aspaldian urratzen hasi den bidea. Lan itzela egin dute, egiten jarraitzen dute, eta zoritxarrez egiten jarraitu beharko dute bidea ez delako erraza izango, baina bidea egiten hasi dira, eta ez du atzerako bueltarik.
