[Elkarrizketa] «Politena da segundo gutxiren buruan den-dena eman behar duzula»
Atletismoko 100 eta 200 metroko probetan Euskadiko txapeldun izan da lezoarra. Abiadurak ematen dion adrenalina gustuko du, eta behin hori probatuta, parekorik ez duela aitortu du. Espainiako Txapelketa du jopuntuan.
Aire libreko pistan, Euskadiko txapeldun izan da Asier Fernandez Mindegia (Lezo, 1998). Durangon eskuratu zituen bi urrezko dominak. Ez da lehen aldia izan, ordea: 2020an ere zakura sartu zituen urre koloreko bi metal zati biribilak, eta 2021ean, zilarrarekin konformatu behar izan zen. Orain, Espainiako Txapelketara begira ari da.
Joan den asteburuan, Durangoko Euskadiko Atletismo Txapelketan, urrea 100 eta 200 metroko probetan. Pozik egoteko moduko emaitzak, ezta?
Bai, noski. Banekien zaila izango zela, baina aldi berean jakin banekien aukerak izango nituela. Aurten nahiko ongi ibili naiz. Tira, negu partean lesioekin arazoak izan nituen, baina udara ondo iritsi naiz. Izan ere, bitan banatzen dut sasoia: neguko aroa Donostiako belodromoan egiten dut, eta udakoa aire libreko probetan. Negukoa galduta, orain, sasoiz oso ondo nago. 100 metrokoaren finala larunbatean izan zen, eta igandean 200ekoa.
Sentsazio onekin joan zinen Durangora, beraz.
Hala da. Aurretik 400 metroko lasterketak eginak nituen nire taldearekin, Real Sociedad taldearekin. Taldeetan denetik egin behar izaten da… Horietan izandako sentsazioak onak ziren. Orduan, Durangon, finalerdietan oso egoki ibili nintzen, eta horrek indarra eman zidan finaletarako.
100 eta 200 metro. 10 edo 20 segundotan dena duzue jokoan. Nola bizi duzu hain tarte eskasean dena eman behar hori?
Distantzia motz horien gauzarik politena da segundo gutxiren buruan den-dena eman behar duzula. Pentsatzeko tartetik ez dago. Distantzia luzeagoko herri lasterketetan edo pistakoetan ere parte hartzen dut, eta oso bestelakoak dira: horietan indarrak neurtu eta planifikazioa egiteko aukera duzu. Distantzia motzetan ez da horrela. Egin behar duzuna da kontzentratu ahalik eta azkarren joatean, eta gutxi pentsatu. Horrek, bai entrenatzen zein lehiatzen adrenalina gorakada eragiten dizu.
Distantzia motzetan espezializatu zara. Zergatik?
Atletismoan hasi nintzenean hainbat distantziatan proba egin nuen, tartean krosetan. Ikusi nuen batez ere 400 metrokoetan moldatzen nintzela hoberen. Azkar joateari gustua hartu nion. Oso azkar korri egitearen sentsazioa oso gozagarria da, adrenalina puntu hori ez du ezerk berdintzen.
Nola hasi zinen atletismoan?
Allerrun jokatzen nuen gaztetan, nahiz eta ez nintzen onegia [barrez]. Nire adinekoen bi talde zeuden, eta jende faltagatik nirea desagertu zen. Handik Touringera joan nintzen, urtebete egin nuen han, lagunik gabe kirolean aritzea gogor egin zitzaidalako.
Orduan, korri egitea gustuko nuenez, atletismoan hasi nintzen 16 urterekin. Hasieran Atletico San Sebastian taldean izan nintzen bost urtez, orain Real Sociedad taldean nago; Espainiako Estatuko taldeen artean onenetakoa da Reala, eta esaterako, aipagarria da, iazko taldeen arteko Espainiako Ligan hirugarren izan zela.
Espainiako Txapelketa duzu aurrean, bi aste barru da. Zein helbururekin zoaz hara?
Ez nago ziur… Bi aste falta dira oraindik, eta ikusi beharko da beste korrikalariak zein aldartetan iritsiko diren. Iaz 200eko finalean sartu nintzen, eta uste dut hori berdintzeko edo akaso hobetzeko aukera izango dudala. Nerjan [Malaga, Espainia] da txapelketa. Hara sailkatu aurretik, familiarentzako ostatua hartua nuen. Pentsa zein konfiantzarekin nagoen!
Euskadiko Txapelketan Durangon zinen bitartean, zure lagunak Mendekoste Jaiak ospatzen ari ziren.
Pena eman zidan, bai. Jaietako larunbatean, adibidez, kuadrillakoek afaria egin zuten, eta haiengana joan nintzen tartetxo batez ‘agur’ esatera. Hori besterik ez. Giro handia sumatu nuen herrian. Baina lotara goiz joan behar nuen Durangon ondo-ondo egoteko.
Ba al duzu erreferenterik atletismoan?
Atletismoan hasi nintzen arte kirol hau ez nuen gehiegi jarraitzen. Baina bai ikusten nituela Olinpiar Jokoak eta horrelakoak familiarekin. Horrela, nire lehen gerturatzea Usain Bolt erreferentzia izanik egin nuen.
Lan handia dago zure arrakastaren atzean. Nola bateratzen dituzu entrenamenduak eta egunerokoak?
Ikasten ari naiz, eta ez dut arazo gehiegirik kirol ibilbidea eta bizitza uztartzeko. Hala ere, atletismoa ez da talde kirol bat, eta berez ez duzu beste inor behar entrenatzeko. Hortaz, denbora tarteak ateratzea errazagoa da.
