Mundu bat, Pasaiako Badiari so
Kultur ondarea, itsasoa, ontzigintza tradizionala eta aniztasuna. Horien guztien batura da Itsas Festibala, eta duen nazioarteko begirada gehituta, ostegunetik igandera arte mundu bat izango du Pasaiako Badiak berari so.
Burgosetik etorri dira Itsas Festibalera Belen Santamaria eta haren lagunak eta seme-alabak. Kultur ondarea, itsasoa, ontzigintza tradizionala eta aniztasuna. Horien guztien batura da Itsas Festibala, eta duen nazioarteko begirada gehituta, ostegunetik igandera arte mundu bat izango du Pasaiako Badiak berari so. Goizetik hasi da bisitarien joan etorria Pasai Donibanen. Berdin San Pedron eta Trintxerpen. Asko ari ziren terrazetan gosaltzen zirenak, eguraldia lagun. Jendea erruz, kalean.
Ilara luzeak izan dira barruti batetik bestera pasatzeko Itsas Festibalak antolatutako ontzietan igotzeko. Hamar minutuero ari dira eskaintzen zerbitzua Pasai Donibaneko Bizkaia plazatik San Pedrora, eta plaza beretik abiatuta Trintxerpera, zein kontrako norabideetan. Ohiko ontziaren zerbitzua ere martxan da. Autobusen zerbitzua ere indartu dute. Izan ere, bertakoek baino ezin dute sartu ibilgailuekin Trintxerpe, San Pedro eta Donibanera.
Ondare itzela uretan, ontzi handi-handietatik hasi, eta txikietaraino, ontzigintza tradizionalaren nazioarteko topaleku bilakatu baita hirugarrenez Pasaia. Hirugarren eguna du gaur, Itsas Festibalak, eta ez du hutsik egin. Askotariko egitaraua, kale animazioa nonahi Donibanen, Trintxerpen eta San Pedron eta jendea, erruz, batetik bestera. Haurrentzako tailerrak, ontzietara bisitak, mastan gora igotzeko tailerra, lanbide tradizionalen erakustaldia, jatekoak, txotxongilo handiak, artisauak, batel estropada, dantza eta musika ikuskizunak… ezinezkoa da aspertzea bertan.
Bertakoak, ingurukoak, Euskal Herriko luze zabaletik heldutakoak, nazioartetik iritsitakoak. Lau egun hauetan zehar, aniztasuna ere Pasaian entzungo diren hamaika hizkuntzetan izango da nabarmen. Hirugarren aldia du jaialdiak, eta sona ikaragarria hartu du. Batzuk lehen aldiz etorri dira. Hori da Belen Santamariaren kasua. Burgosekoa da (Espainia) eta familia plana egin dute, bost familia etorri dira elkarrekin. “Bertan bizi den bezero baten bidez izan nuen Itsas Festibalaren berri, baita lagun baten bidez ere, eta aurten etortzea erabaki dugu. Albaolara etorri zen baleontziaren prozesua ezagutzen izan laguna, eta hark ere hitz egin zigun jaialdiaz”.
Itsas giroa ezagutzeko gogoa piztu zitzaiela onartu du, “lehorrekoak gara gu eta itsas giroa, ontziak ikusteko gogoa piztu zitzaigun”. Aita Mari ontziaren kanpoaldean ziren HITZAren galderak erantzuteko unean. Ilara luzea izan du Itsas Salbamendu Humanitarioko ontziak gaurkoan ere, herritar asko-asko gerturatu dira lehen eskutik ontzi euskaldunak migratzaileekin itsasoan egiten duen lan eskerga eta ezinbestekoa ezagutzeko.
Pasai Donibanen inguruarekin eta bertako jendearekin txundituta Jordi eta Mar. Kataluniakoak, Bartzelonakoak, zehazki, dira biak, eta lehen aldiz etorri dira aurten beraiek ere Itsas Festibalera: “Bertako lagun oso onak ditugu, esan digute oso polita dela festibala eta gonbidatu gaituzte”. Lagunek esandakoa berretsi dute, “txundituta gaude, oso polita eta oso interesgarria da ikusten ari garen guztia”. Zer gustatzen arib zaien gehien galdetuta, Marrek berehala erantzun du, “jendea. Zoragarria da bertako jendea”. Jordik berriz, ontzigintza aipatu du, “asko interesatzen zait, gainera Euskal Herriko ontziez gain, beste herrialde batzuetakoak ere gonbidatzen dituzte, eta oso polita iruditzen zait”. Zalantzarik ez dute: “Errepikatuko dugu”.
Donibaneko kaleetan paseatzen ari zen Ana Karrikano. Baionakoa da bera eta askotan etortzen dela Pasaiara aitortu du, “lagunak ditugu bertan eta biziki gustatzen zaigu hona etortzea”. Beretzat ez da berria, jaialdiaren hiru edizioetan hutsik egin gabe etorri da. “Pasaia ikaragarria da, bertako jendea, ikaragarri abegikorra da. Ohorea da hona etortzea lagunekin”.
Beraiek bezala, Oarsoaldeko herrietako, Euskal Herriko zein beste jatorrietako ehunka eta ehunka lagun bildu dira gaur Pasaiara, itsasoaz, kulturaz, eta ondareaz gozatzera.
