Trintxerpeko familia bat Boliviatik irten ezinik dago, koronabirusa dela eta
Giovanna Castro, Juan Ivan Azurduy eta hiru seme-alabak apirilean ziren itzultzekoak baina haien hegaldia hiru aldiz atzeratu dute. "Onik" daude senideen etxean, baina egonaldi luzeak izan ditzakeen ondorioak direla eta "kezkatuta" ere.
Urtebetetze sortu izan dute Boliviako itxialdian; Yeseniarena apirilaren 17an, Ainhoarena maiatzaren 16an eta aitarena 18an. Trintxerpeko familia batek HITZAri jakinarazi dio Boliviatik irten ezinik daudela. Giovanna Castro, Juan Ivan Azurduy eta haien adin txikiko hiru seme-alabak apirilaren 18an ziren itzultzekoak Euskal Herrira, baina birusak lurrean utzi zituen. “Hegaldirako hiru egun falta zirela, Boliviako Gobernuak gure hegaldia bertan behera gelditzea erabaki zuela jakinarazi zigun Air Europak, koronabirusa zela eta”, adierazi du Azurduyk. Ordutik beste bi aldiz ere atzeratu dute haien hegaldia. Munduko herrialde askotan bezala, mugak formalki itxi ditu Boliviak eta ondorioz oso hegaldi gutxi baimentzen ari dira.
Une honetan Santa Cruz de la Sierran daude, Boliviako hiririk handienean. “Onik” daudela dio Giovanna Castrok, “gustura” gurasoen etxean, baina egonaldia luzeegi jotzen ari delakoan, arduratuta daude. Ia bi hilabete dira etxean egon behar zutela; lankideen “babesa” badute ere, lanpostuengan izan ditzakeen “ondorioak” kezkatzen ditu. Seme-alaben hezkuntza, eta batez ere “euskararen erabilera ezin bermatzea” da gurasoen arazo nagusia. Yeseniak, Asierrek eta Ainhoak, 10, 7 eta 6 urte dituzte eta hirurak Karmengo Ama Herri Ikastetxeko ikasleak dira. Ahalegin berezia egiten ari dira Castro eta Azurduy haurrak euskaraz mintza daitezen, baina badakite egoerak ezin duela luzeegi jo, “euskaraz hitz egin ahal izateko, euskaldunak behar dituzte inguruan”.
Boliviara, gurasoen jaioterrian “senideak bisitatu eta turismoa egitera” joan ziren, baina oporraldia azkar bihurtu zen itxialdi. Martxoaren 11n joan ziren Atlantikoaren beste aldera, bidaiatzeko inongo murrizketarik ez zegoenean, eta kontrako agindurik jaso gabe. Handik gutxira eta hemen bezala, Bolivian ere salbuespenezko egoerari mugikortasun murrizketekin egin zioten aurre. Oporraldia “lau pareten” artean igaro behar izan dute haurrek, baina alde positibo bat izan du behintzat Castroren aburuz: “Aiton-amonekin denbora asko pasatzeko aukera izan dute behintzat”.
Hainbat aberriratze hegaldi antolatu dira itzultzeko premia dutenentzat. Baina gainkostu altua ordaindu behar denez, Trintxerpeko familiak ezin dio horri aurre egin. “Babesgabe” sentitzen direla salatu du bikoteak, han eta hemengo agintariek ez baitiete konponbiderik eskaini. Ingurukoen babesa, ordea, ez zaie falta. “Karmengo Amako profesionalek erakutsitako prestutasuna” nabarmendu du Giovanna Castrok, seme-alabek eta bereziki Yeseniak ikasten jarraitu dezan.
Juan Ivan eta Giovannak jaso duten azken berria, hilaren 23an itzuliko direla da. Dena dela, orain arte gertatutakoaz ikasi dute eta ez dira fio: “Txartelak esku artean izan arte ez dugu ezer ziurtzat joko”.
