[Elkarrizketa] «Euskal abestiek lotura handia dute nire sustraiekin»
Etxean musikak hezi, eta bokazioa ogibide bilakatu du sanjuandarrak. Urte luzez eskaini ditu piano emanaldiak han eta hemen, baina hunkipen bereziz mintzatu da Kanaria uharteetan emandako urteez.
Munduko hainbat txokotara mugiarazi du Joserra Etxeberria Karrere bokazio duen musikak. Gaur-gaurkoz, bidelagun izan duen pianoari etxean leku egin eta bertan muntatutako estudioan egiten dituen sorkuntza eta konponketa teknikoez bizi da.
Disko berria atera duzu, Joserra Etxeberria + Guest Artists 2. Serie baten bigarrena da.
Lehenengoa hainbat artistekin kolaborazioan egin nuen, baina aurkeztu gabe gelditu behar izan zen nik istripu bat izan nuelako.
Orain bigarrena aurkeztu dut, eta nahasi ditut nire abesti propioak, pianoz egindakoak, eta lagundu ditut beste hainbat artista, aldi berean, pianoarekin.
Lehen disko horren osagarri al da?
Antzekoak dira bietan daudelako nire tema propioak eta, aldi berean artista batzuei laguntzen diedalako. Zentzu bera dute eta orain arte egin dudanarekiko oso ezberdinak dira, lehen nire musika grabatzen bainuen, eta kito.
Ni hasi nintzen kontzertuak ematen artista horiekin, kultur etxeetan, hoteletan… eta azkenean erabaki nuen emanaldietako soinu horiek grabatu eta disko batean biltzea.
Disko berriko abestiak oso bestelakoak dira bata bestearengandik: batzuk piano hutsean, instrumentu gehiagorekin uztartuta besteak, eta letra nahiz abeslariekin egin dituzu hainbat.
Hala da, abestiak oso desberdinak dira bata bestearen artean. Ez diet lotura bat eman nahi izan, baizik eta bilduma bat osatu, nik egindako kontzertuetatik abestiak atera eta errekopilatu. Ez dute, berez, koherentzia bat.
Lehenengo pista pelikula batentzat grabatu nuen, eskaria izan zen, eta Goya sarietan aurkeztu zuten. Artistekin egindako guztiak kontzertuetatik ateratakoak dira, eta besteak, nire sorkuntzak, alegia, etxean grabatu ditut, nire estudioan. Hori ere nabaria da diskoan, leku ezberdinetan grabatutako abestiak direla.
Musikak Kanaria uharteetara eraman zintuen, pianoa jotzeko lan eskaintza batengatik. Zer aurkitu zenuen bertan?
Bertan hiru urtez bizi izan nintzen, eta harrituta gelditu nintzen alemaniar bezeroekin. Musika modu ezberdin batean sentitzen dute, nire ustez, sentsibilitate berezi bat dute. Nik oso gustura jotzen nuen beraien aurrean.
Gainera, harritzekoa bada ere, euskal musikarekin bazuten zerbait. Adibidez, Nire herriko neskatxa maite jo eta, nahiz eta abestia ez ezagutu, berehala ikusten nituen zirrara aurpegiak. Berezia zen.
Niretzat musika nire bokazioa da, asko sentitzen dut, eta esango nuke entzuleek ere hori jasotzen dutela. Azken finean, euskal abestiek lotura handia dute nire sustraiekin, eta hori agian suma daiteke jotzen dudanean.
Nondik datorkizu bokazio hori?
Nire aita [Pedro Etxeberria] artista peto-petoa izan zen, organista, abesbatzako zuzendaria, arraun entrenatzailea, historialaria… Baina musikari dagokionez, txikitatik jaso dut bere eragina, etxean pianoa, gitarra, baxua… genituen, beti egon gara etxean musika jotzen eta bide horri jarraitu diot.
Non jarriko dituzu salgai diskoak?
Donostiako Erviti dendan jarriko ditut, Askatasunaren hiribidean dago. Dena den, garaiak asko aldatu dira eta kontsumo gehiena plataforma digitalen bitartez egiten da gaur egun, beraz, nire webgunean jarriko dut laster informazio guztia, baina ia ziur disko osoa Spotify, iTunes eta halako plataformetan ere jarriko dut.