Ander Iñarra: "2023an ez dut goi mailako lasterketarik egingo"
Hirugarren izan da lezoarra mendiko lasterketen Munduko Kopan. Espero ez zuen emaitza izan da. Baina harentzat denbora behar duela adierazi du.
Hirugarren izan da Skyrunner World Series Munduko Kopan Ander Ilarra lezoarra. Lehia horretan inoizko emaitzarik onena lortu du. Larunbatean izan zen horren barruko azkena, Zeanuriko Gorbeia Suzien: bosgarren sailkatu zen lezoarra. Iñarrak adierazi du sasoiaren hasieran ez zuela espero sailkapen nagusiko goi-goialde horretan egotea, beraz, oso gustura dago lortutakoarekin. Baina 2023an atseden hartu nahi du, “niretzat denbora behar dut”.
Munduko Kopan hirugarren sailkapen nagusian. Inoiz lortu duzun emaitzarik onena. Sekulakoa izan da aurtengoa, ezta?
Bai, hala da. Ez nuen espero hain aurrean geratuko nintzenik. Urte hasieran esango balidate hirugarren izango nintzela, edo aurrean ibiliko nintzela, ez nuke sinistuko. Nire hasierako helburua zen lehen hamarretan-edo geratzea. Zorionez ez dut lesiorik eta horrelakorik izan, eta oso-oso erregularra izan naiz urte osoan zehar. Ez naiz izugarri nabarmendu, baina beti egon naiz aurrealdean. Horrek emaitza eman du.
Larunbatean bosgarren izan zinen Gorbeia Suzien lasterketan, atzetik aurrerako lasterketa egin zenuen.
Iaz bezala, eta izan daiteke ni diesela naizelako, oso azkar hasi zen lasterketa. Zonalde teknikoetan ere ez naiz oso abila, eta horietan ere denbora pixka bat galdu nuen. Baina azken jaitsiera luzea zen, korrika asko egitekoa, beraz, niretzat egokia. Banuen indarra, eta azkeneko metroetara arte estutzen joan nintzen.
Nicolas Molina granadarra izan zen larunbatean garaile, eta hura izan da Munduko Kopan nagusi. Bigarren sailkapen nagusi horretan Damien Humbert frantziarra (larunbatean laugarren). Ia ezinezkoa zen haien ondoan izatea larunbatean.
Larunbata aurretik ezagutzen nituen. Lasterketa askotan kointziditu dugu, beraz, badut haiekin harremana. Banekien nola zeuden, ni baino koska bat gorago alegia. Larunbatean nire lana egitera atera nintzen, eta ondo atera zitzaidan. Banekien ez nituela harrapatuko, eta egia esan, haiek lortu dutenagatik ere pozten naiz.
Aurtengoa zure burua aldarrikatzeko urtea izan da.
Bai, nolabait. Euskal Selekzioa utzi eta Merrell taldeak eskuak zabalik hartu ninduen. ‘Hemen nago’ esateko urtea izan dela esan daiteke, eta nahiz eta selekzioarekin ondo bukatu ez, lanean jarraitzeko grina eta gogoa izan dut urtebete gehiagoz behintzat.
Larunbatean, sari banaketan, podiumaren hirugarren koskan eta ikurrina eskuan. Esanahi bereziren bat zuen horrek?
Podiumera igotzen naizen bakoitzean ikurrina izaten dut eskuan. Horrekin nondik natorren eta nongoa naizen adierazi nahi dut munduko beste tokietan, euskalduna naizela, alegia. Eta gure selekzioen ofizialtasuna behar dugula adierazi nahi dut. Munduko Txapelketa batean euskal selekzioarekin korritzeko aukera izan nahi dut, egun ez duguna.
Urtea bukatu arteko planik bai?
Aste pare batera Leyre Trailen izango naiz [hilaren 22an da]. Eta urtea bukatzeko, aspaldiko partez, Behobia-Donostia lasterketa egingo dut.
Eta 2023ari begira?
Ez dut inolako konpromisorik hartuko. 2023an ez dut goi mailako lasterketarik egingo. Urtebetez gutxienez atseden hartuko dut. Sasoia oso gogorra izan da. Sasoiaren hasieran lo egiteko arazoak izan nituen, ezin nuen ondo hartu atseden. Atseden horren bila joateko aparteko orduak lortu behar izan ditut, lagunekin eta familiarekin egoteko tarteak kenduz. Gogorra egin zait egunerokoa horregatik. Galdutako denbora hori berreskuratu nahi dut, eta 2023a lasaiago hartuko dut. Bi urte barru, edo hiru barru, ez dakit bueltatzeko gogoa izango dudan. Baina oraintxe ez nago hain urrutira begira. Denborak esango du.