Arrazakeriaren kontrako pausoak, Trintxerpetik Donostiara
Ehunka lagunek egin dute bidea paperik gabeko pertsonen babesgabetasuna salatzeko. Integrazio politika berriak galdegin dituzte.
Trintxerpetik Donostiako Boulevardera eman zituzten arrazakeriaren kontrako pausoak. 
Arrazakeriaren Aurkako Nazioarteko Egunaren baitan -hilak 21-, martxa egin zuten igandean paperik gabeko pertsonen eguneroko babesgabetasun egoera salatzeko, Trintxerpetik Donostiara arte. Ekintzak 64 kolektiboren babesa eta 750 pertsona ingururen laguntza jaso zuen.
Topaketaren amaieran, Boulevardeko kioskoan, ibilaldiaren bi helburuak azaldu zituen Sara Michichouek SOS Arrazakeriaren izenean: Lehena, arrazakeria geldiaraztea beharrezkoa dela ezagutzera ematea “gaitz honek gure bizikidetza arriskuan jartzen duelako, eta baita gizartea mehatxatu”. Bigarrena, horren alde dauden indarra eta kemena ageriko bilakatzea, elkartasunaren eredu izatea.
Salatu zuten paperik ez duten pertsonek eskubide guztien gabeziaren “eguneroko infernua” bizi behar izaten dutela, eta egoerak are okerrera egin duela Koronabirusagatik. Argi utzi zuten legez kanpokoak ekintzak direla, baina inolaz ere ez pertsonak.
“Atzerritarra izatea, edozein herrialdetan”, nabarmendu zuen SOS Arrazakeria Martxaren antolatzaileetako batek “beti dago ondorioz beteta. Hau, mundua, bere subiranotasunaz jeloskor diren estatuetan antolatua egotearen ondorioa da, eta guztiek, modu batera edo bestera, pertsona nazionalak atzerritarrengandik bereizten dituzte. Hemen desberdintasun hori Atzerritarren Legean sinbolizatuta dago, eta lege horrek antolatzen eta eratzen du”.
Martxa babestu zuten kolektiboen iritziz, Espainian bultzatzen diren integrazio politikek kontuan hartu behar dute milaka pertsona daudela egoera administratibo irregularrean eta, beraz, lehen urrats gisa, erregularizazioa erraztu. Ildo horretan, egungo hiru urteko erroldatze eskakizuna murrizteko beharra atera zuten mahai gainera, lan kontratuak erregularizaziorako sarbidea errazteko mekanismoak ezartzearekin batera.
