Bertsolaritza 'mapattepe' denean
Alaia Martin Etxebestek herrikideen babesa jaso zuen atzo Nafarroa Arenan. Oroimenean zizelkatuta geratuko diren bertsoak sortu zituen oiartzuarrak.
Alaia Martin eta Maialen Lujanbio. Emakume bat baino gehiago aritzen zen lehen finala izan zen [Arg.: @bertsoa]. Munduko txapelketaren finala jokatu zuten atzo, Nafarroa Arenan. Finalerako txartela lortu zuten zortzi bertsolariak aritu ziren nor baino nor Iruñeko pabiloi balioanitzan zeuden 13.000 ikus-entzuleren aurrean.
Onenen artean zen Alaia Martin Etxebeste oiartzuarra. Sailkapeneko fasean onena izan ondoren, epaileen puntuazioek bosgarren postua eman zioten Martini, Sustrai Colina laugarrenarengandik puntu erdira.
Futbolean bada esaldi bat: “Futbola ingelesek sortu zuten kirola da, 11 11ren kontra jokatzen dute, eta beti irabazten dute alemaniarrek”. Igandeko beste finalean —politika LGTBIQfobikoak dituen herrialdean jokatu zena— argi geratu zen esaera horri iraungitze data iritsi zitzaiola.
Ez zen gauza bera gertatu Iruñean. Zortzi orduren ondoren, ebatzi zen azken lau ekitaldietan hiru aldiz errepikatu den buruz burukoa jokatzea. Maialen Lujanbio eta Amets Arzallus aritu ziren nor baino nor. Hernaniarrak hirugarren aldiz jantzi zuen txapela, eta Andoni Egañaren markatik txapel batera dago.
Babesa, bertatik bertara
Martin mikroaren aurrean jartzen zen bakoitzean babes mezua irakurtzeko aukera izan zuen, parez pare, Oiartzungo lagunek jarritakoa: AL Mapattepe zapattupugupu zuen idatzia, herrian hain zabalduta zapo hizkeran idatzitakoa. Zalantzarik balego, marraztutako begiradaren ondoan hiru puntu gehitu zizkioten, Alaia Martinek begi ondoan marraztu ohi dituenak bezalakoak.
Maitasuna jaso, eta sexua eskaini zuen Martinek, goizeko ganbarako saioan, Irribarre konplizea eskaini diozue elkarri ofizioari erantzunda. Etorkizunerako zizelkatuta utzi hainbat bertso, bigarren lehenengo aldiaren spoilerra izan zuen bertso sortan. Batez ere zati hau:
Zertan mugatu plazera
bihurtzeraino kamutsa,
eleanitza denean
gure gorputzen hizkuntza?
Oiartzuarrek Nafarroa Arenan eskegi zuten pankarta.
Beste hainbat gai serio —baina sexua bezain garrantzitsuak ez direnak— landu zituen Martinek. Esaterako: preso politiko bati urte luzez idatzi eta kalean denean ezagutu duen gaztearen rola jokatuz; Gazara GKE batekin joan den boluntarioarena; edo pandemiaren ondoren agorafobia sortu zaion pertsona zuhurrarena.
Umoretik jotzeko aukera ere izan zuen Martinek, Nerea Ibarzabalekin batera, puntuka aritu zenean. Furgofarra bateko langileen lanerako jantzi koipetsuan sartu eta mostradoretik ezer-eskuin banatu zuten. Atzera, hobe esanda, gainontzeko bertsolariak sartu baitzituzten bertso-jokoan, baita aurkezlea bera ere.
Pentsioak eta klima aldaketa bezalako gaurkotasuneko gaiekin ere izan zituzten ariketak.
Naizek bertsolarien balorazioak jaso zituen saioa bukatu berritan, eta Martinek adierazi zuen egindako “bide politarekin” geratuko dela. Saioari dagokionez, “bluetooth-aren seinalea konektatzen eta deskonektatzen” izango balu bezala sentitu zela esan zuen oiartzuarrak.
Bluetootharen seinalea konpontzeko astia badago GPSak markatzen duen bidearen azkeneko geltokian: 2026ko Bertso Txapelketa Nagusia. Hurrengo geldialdia Elorsoro kiroldegiko final txikian izango da, finalistek errepikatuko dutena. Hori bai, puntuek suposatzen duten Damoklesen ezpatarik gabe.
Bitartean, norberaren burua zaintzera eta bertsolaritza mapattepetzen jarraitzera.
